Czym jest opóźniony rozwój mowy dziecka, i kto go diagnozuje?

Opóźnienie rozwoju mowy (ORM) to najogólniejszy termin służący nazwaniu zjawiska występującego wówczas gdy, proces kształtowania się i rozwoju mowy u dzieci we wszystkich bądź niektórych jej aspektach (fonetycznym, gramatycznym, leksykalnym czy ekspresyjnym) ulega opóźnieniu, co powoduje, że dynamika rozwoju mowy odbiega od normy przewidzianej dla danej grupy wiekowej. Zjawisko to może być wywołane różnymi przyczynami (definicja G. Jastrzębowskiej). Wyróżnia się dwa rodzaje opóźnionego rozwoju mowy:

• samoistny opóźniony rozwój mowy (SORM), który wynika z zakłóceń indywidualnego tempa i rytmu rozwoju dziecka (wówczas mówimy o dysharmonii rozwojowej), 
• niesamoistny opóźniony rozwój mowy (NORM), który jest konsekwencją zaburzeń procesu rozwojowego. Tego typu opóźnienia są następstwem zaburzeń o określonej etiologii i są ściśle związane z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego. Opóźnienia te mają patologiczny charakter (wrodzony albo nabyty). Od początku mowa rozwija się na nieprawidłowym podłożu tzn. nie ma warunków anatomicznych czy psychoneurologicznych do jej rozwoju. 

Rodzice, którzy są zaniepokojeni rozwojem mowy swojego dziecka powinni niezwłocznie zgłosić się do logopedy. Jedynie LOGOPEDA jest specjalistą w tej dziedzinie, i to on określa zarówno etap rozwoju mowy dziecka, jak i rodzaj oraz charakter opóźnienia. Pamiętajmy, że istnieją różnice wynikające z indywidualnego rytmu oraz tempa rozwoju dziecka i w związku z tym nie wszystkie etapy prawidłowego rozwoju mowy pojawiają się u wszystkich dzieci w tym samym czasie. Wszystko zależy od tego, jak duże są to różnice, jaki jest ich charakter oraz jakie są przyczyny. O tym decyduje wyłącznie LOGOPEDA. 

Bibliografia:

• Anna Tońska-Szyfelbein, Opowiedz o ...Terapia zaburzeń mowy u dzieci z afazją, dysfazją dziecięcą lub opóźnionym rozwojem mowy, wyd. Harmonia.