Czym jest słuch fonologiczny?

Słuch fonologiczny to zdolność słyszenia i różnicowania dźwięków mowy, np.: odróżniania głosek dźwięcznych od ich bezdźwięcznych odpowiedników:  pas - bas;  kosa – koza; kura – góra. Umiejętność ta kształtuje się od urodzenia i jest niezbędna do prawidłowego rozpoznawania wyrazów. Warunkiem rozwinięcia się słuchu fonologicznego jest prawidłowy słuch fizyczny (zdolność słyszenie fal dźwiękowych). Dziecko słysząc  dźwięki mowy, uczy się je różnicować. Zaburzenie słuchu fonologicznego (syn. fonemowego, mownego) skutkuje nieprawidłowym rozwojem mowy oraz utrudnia nabywanie umiejętności czytania i pisania. Największą trudność sprawia dzieciom odróżnianie głosek dźwięcznych od bezdźwięcznych. 

Bibliografia:

      Maurer Alicja, „Dźwięki mowy. Program kształtowania świadomości fonologicznej dla dzieci przedszkolnych i szkolnych”, Impuls 2009.

      Rocławski Bronisław, „Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka”, Glottispol, Gdańsk 2001;

     Styczek Irena „Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego”, WSiP, Warszawa 1982.