W przypadku niepłynności mówienia istotną
kwestią są określone reakcje otoczenia, które mają decydujący wpływ na
zmniejszenie się lub zwiększenie objawów niepłynności u dziecka. Niezależnie od
rodzaju niepłynności (rozwojowa lub patologiczna), reakcje otoczenia powinny
być podobne. Poniżej przedstawiam dziesięć zasad właściwego reagowania
na niepłynność dziecka:
- nie zwracaj uwagi na niepłynność dziecka,
zwłaszcza, jeśli nie jest świadome tego, że mówi niepłynnie. Jeżeli
dziecko uświadomi sobie swoją niepłynność, może zacząć się denerwować i
bać mówić;
- nie uświadamiaj dziecku jego trudności
wynikających z niepłynności;
- nie okazuj zdenerwowania, kiedy
widzisz, że dziecko się jąka;
- nie przerywaj, kiedy mówi niepłynnie;
- nie kończ i nie dopowiadaj za
dziecko końcówki słowa lub zdania;
- nie poprawiaj;
- nie upominaj dziecka, np.:
"Mów wolniej", "Nie jąkaj się";
- nigdy nie mów przy dziecku o problemie jego
niepłynności;
- słuchaj z zainteresowaniem, zawsze
kiedy mówi niepłynnie;
- zachęcaj do aktywności słownej, nawet
jeżeli mówienie sprawia dziecku trudność.
Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r., o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zabrania się kopiowania i wykorzystywania tekstów zawartych na tej stronie bez wiedzy i zgody autora. Wszelkie teksty, jeśli nie zaznaczono inaczej, są własnością intelektualną autora strony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz