Rozwojowa niepłynność mówienia (RNM)
występuje bardzo często u dzieci w wieku przedszkolnym i nie jest równoznaczna
z jąkaniem. Wiąże się z intensywnym rozwojem mowy u
dzieci, których aparat artykulacyjny nie jest wystarczająco dojrzały, by
właściwie i szybko wymawiać coraz bardziej złożone struktury zdaniowe (ruchy
mięśni artykulacyjnych nie są jeszcze wyćwiczone). W konsekwencji myślenie
wyprzedza mowę, co oznacza, że zamiar przekazania wielu informacji jednocześnie
i to w krótkim czasie skutkuje pojawieniem się niepłynności. Wyróżnia
się następujące objawy niepłynności:
- powtarzanie
głosek, sylab, słów, kombinacji wyrazów;
- przeciąganie
samogłosek i spółgłosek;
- blokowanie;
- pauzowanie
(zbyt długie momenty ciszy);
- embolofazje,
czyli wtrącenia do wypowiedzi nic nie znaczących dźwięków: yyy, eee, aaa;
- rewizje
(poprawki).
Nie należy ignorować objawów niepłynności
mówienia, ponieważ RNM może przekształcić się w jąkanie. W tym przypadku
należy stale obserwować mowę dziecka (szczególnie od 4. do 5. roku życia).
Wcześniej rodzice powinni skontaktować się z logopedą, który określi, czy
niepłynność mowy ma charakter rozwojowy czy patologiczny (jąkanie).
Bibliografia:
Zbigniew Tarkowski, „Jąkanie. Księga pytań i odpowiedzi", Gdańsk, 2010.
Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r., o prawie autorskim i prawach
pokrewnych, zabrania się kopiowania i wykorzystywania tekstów zawartych
na tej stronie bez wiedzy i zgody autora. Wszelkie
teksty, jeśli nie zaznaczono inaczej, są własnością intelektualną autora
strony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz